|
مطالعه تجربه زیسته اخلاق در آموزش الکترونیکی
|
| اعظم رضایی کرامت1، فرامرز محمدی پویا*2، عظیمه السادات خاکباز2 |
1- 1. کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش ، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2- 2. گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران |
|
|
چکیده: (235 مشاهده) |
زمینه: با شروع بیماری کرونا و توسعه محیطهای آموزش الکترونیکی و عدم تطابق رشد اخلاق مبتلابه این محیط، پرداختن به مباحث اخلاقی در حوزه آموزش الکترونیکی ضروری به نظر میرسد. با درک این مهم، پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته اخلاق آموزش الکترونیکی انجام شده است.
روش:. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی انجام شده است جامعه پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا ورودی( 97، 98، 99) که نمونهگیری هدفمند و ملاک گذراندن یک ترم به صورت الکترونیکی و در دسترس انتخاب و ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته که در مصاحبه 25 اشباع انجام شد . دادههای حاصل از مصاحبه با نرمافزار مکس کیودا(12) کدگذاری و مقولهبندی شدند.
یافته ها: با تجزیه و تحلیل یافتهها 23 مقوله فرعی و 7 مقوله اصلی در بعد یاددهندگان، 7 مقوله فرعی و 2 مقوله اصلی در بعد یادگیرندگان، 4 مقوله فرعی و 1 مقوله اصلی در بعد تکنولوژی، 25 مقوله فرعی و 7 مقوله اصلی در بعد دانشگاه بدست آمد.
نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد داشتن رویکرد تدریس فرایندمحور، فراهم آوردن زمینههای تعاملات(شناختی، اجتماعی، عاطفی) و همچنین سابقه کار با فناوری در اخلاق آموزش الکترونیکی اثرگذار میباشد. در نهایت بین دیدگاه دانشجویانی که شروع تحصیل ایشان با آموزش الکترونیکی بوده با دیدگاه دانشجویانی که در حین تحصیل و به علت پاندمی کرونا از آموزش حضوری به آموزش الکترونیکی منتقل شدهاند، به لحاظ ارزیابی اخلاق در آموزش الکترونیکی تفاوتهایی وجود داشت؛ به طوریکه گروه دوم آموزش الکترونیکی را با تجارب زیسته خود در طول آموزش حضوری مقایسه می کردند. |
|
| واژه‌های کلیدی: اخلاق، تجربه زیسته، آموزش الکترونیکی |
|
|
متن کامل [PDF 452 kb]
(100 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/2/9 | پذیرش: 1402/4/5 | انتشار: 1402/11/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
