گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه پیام نور، ایران ، alinezhadilnaz@gmail.com
چکیده: (141 مشاهده)
زمینه: با توجه به اینکه تحقیقات گذشته به مکانیسمهای شناختی که توسط آن دینداری بر مصرف اخلاقی تأثیر میگذارد، توجه چندانی نکرده است، هدف این مطالعه بررسی زمان و چگونگی ارتباط دینداری با توسعه مصرف اخلاقی می باشد. روش: پژوهش حاضر توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری تحقیق دانشجویان مسلمان در دانشگاه های پیام نور استان آذربایجان غربی بودند که 385 نفر از آنها با روش تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند که با حذف پرسشنامه های معیوب 333 نفر به عنوان نمونه تحقیق باقی ماند. ابزار پرسشنامه بود و داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. . یافته ها: مدل سازی معادلات ساختاری نشان می دهد که دینداری و شدت اخلاقی به طور قابل توجهی با یقین اخلاقی مرتبط است که به نوبه خود، قصد مصرف اخلاقی را پیش بینی میکند و حتی اگر دینداری و شدت اخلاقی پیش بینی کننده های حیاتی یقین اخلاقی هستند، تعامل بین آنها ثابت نشده است؛ که نشان می دهد ارتباط بین دینداری و یقین اخلاقی به شدت اخلاقی بستگی ندارد. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که دینداری یک پیشبینیکننده قوی برای یقین اخلاقی است، حتی زمانی که شناخت جنبههای مصرف اخلاقی حداقل باشد.
Analysis of the Relationship between Religiosity and Moral Intensity and Certainty in Predicting Ethical Consumption. Ethics in Science and Technology 2025; 20 (1) : 15 URL: http://ethicsjournal.ir/article-1-3149-fa.html
علی نژاد ایلناز. تحلیل ارتباط دینداری و شدت و یقین اخلاقی در پیش بینی مصرف اخلاقی. اخلاق در علوم و فناوری. 1404; 20 (1) :118-125