زمینه: اخلاق در آموزش عالی مشخص کننده حدود و ثغور رفتار اعضای هیئت علمی و تضمین کننده سلامت آموزش عالی است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان رعایت مؤلفههای اخلاق حرفهای در اعضای هیئتعلمی دانشگاه فرهنگیان است.
روش: روش پژوهش، توصیفی- پسرویدادی بوده و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر سنندج تشکیل میدادند که تعداد آنها بر اساس آمار 1452 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران و نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبی 264 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن از دید اساتید مورد تأیید قرارگرفته و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 80/0 تعیین گردیده است. در تحلیل دادههای حاصل از ابزار پژوهش از آزمونهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تی تک نمونهای، آزمون مانوا و تحلیل واریانس یکراهه) استفادهشده است.
یافتهها: یافتههای پژوهش حاکی از آن است که: 1) میانگین مؤلفههای اخلاق حرفهای آموزش اعضای هیئت علمی از نظر دانشجویان از نمره ملاک پژوهش بالاتر بوده است. از بین مؤلفههای اخلاق حرفهای، مؤلفه حفظ اسرار دانشجویان توسط اعضای هیئت علمی دارای بالاترین ضریب تغییرات (87/4) و مؤلفه مسئولیتپذیری در قبال آموزش صحیح دارای کمترین ضریب تغییرات (37/2) است.2) بین دیدگاه دانشجویان بر اساس جنس، ترم و رشته در مورد بعضی از مؤلفههای اخلاق حرفهای آموزش تفاوت معنیداری وجود دارد.
نتیجه گیری: بنابراین با نهادینه کردن اخلاق حرفهای آموزش در دانشگاه فرهنگیان، علاوه بر بهبود باورها و رفتارهای اخلاقی دانشجویان، آنها یاد خواهند گرفت که خودشان در هنگام تدریس در مدارس، اخلاق حرفهای آموزش را رعایت کنند. |