|
الگوی مفهومی هماهنگی راهبردی بین تصمیم‌گیری اخلاقی و منابع انسانی با عملکرد
|
| محمود رفیعی، شمس السادات زاهدی |
|
|
|
چکیده: (3001 مشاهده) |
زمینه: هر چند هدف اصلی سازمان‌ها افزایش کارایی و کسب سود است ولی برای دستیابی به موفقیت و تضمین بقای خود، باید به احکام اخلاقی و انتظارات اجتماعی واکنش مناسب نشان دهند و اینگونه انتظارات را با اهداف اقتصادی سازمان تلفیق کنند تا دستیابی به اهداف والاتری را امکان‌پذیر سازند. از سوی دیگر، موفقیت سازمان مستلزم پیوند و هماهنگی مناسب بین سیاست‌ها و فرایندهای منابع انسانی با اهداف و راهبردها و نیز فرهنگ و ارزش‌های سازمانی است. در این میان هماهنگی میان راهبردهای تصمیم‌گیری اخلاقی و راهبرد منابع انسانی نیز می‌تواند آثار مثبتی بر عملکرد آن داشته باشد.
روش کار: در این مطالعه ضمن مروری بر الگوهای ایجاد هماهنگی راهبردی تلاش شده بر مبنای نظریه نقاط مرجع راهبردی (SRP,S) یک الگوی راهبردی جهت هماهنگی مناسب بین روش‌های تصمیم‌گیری اخلاقی و راهبرد منابع انسانی جهت ارتقای عملکرد سازمان ارائه شود. بدین لحاظ ابتدا ضمن تعریف مفاهیم اخلاق، راهبرد منابع انسانی و فرهنگ، گونه‌های تصمیم‌گیری اخلاقی بررسی و با بهره‌گیری از دو نقطه مرجع توجه به داخل و خارج و کنترل کم و شدید گونه‌شناسی راهبردهای اخلاق، منابع انسانی و فرهنگ در یک ماتریس دو بعدی جانمایی، و پس از آن ارتباط این گونه‌ها با یکدیگر مشخص و مبنای هماهنگی قرار می‌گیرند. با انطباق و هماهنگی بین سه عنصر، مدل مفهومی ارائه می‌شود.
یافته‌ها: بر مبنای مدل ارائه شده در این مطالعه هماهنگی بین هر یک از گونه‌های مختلف راهبرد تصمیم‌گیری اخلاقی، راهبرد منابع انسانی و راهبرد فرهنگ در یک سازمان می‌تواند به افزایش عملکرد آن منجر شود.
نتیجه‌گیری: برای برقراری هماهنگی راهبردی می‌توان از سه راهبرد کلی استفاده کرد. الگوی عقلایی، الگوی طبیعی و الگوی همه جانبه یا نقاط مرجع راهبردی. سازمان‌ها می‌توانند با تعیین وضعیت موجود خود نسبت به نقاط مرجع راهبردی به انتخاب راهبرد مناسب اقدام نمایند. |
|
| واژه‌های کلیدی: اخلاق، راهبرد منابع انسانی، اخلاق کار، نقاط مرجع راهبرد، عملکرد، هماهنگی |
|
|
متن کامل [PDF 454 kb]
(897 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/7/3 | پذیرش: 1396/7/3 | انتشار: 1396/7/3
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
