زمینه: معنویت مفهومی بسیار گسترده است که هر کس با توجه به اعتقادات، باورها و ارزش­های شخصی، تفسیری متفاوت از دیگری از آن  به عمل می‌آورد. برخی ریشه­ای دین محور برای معنویت قائلند و برخی دیگر معتقدند که؛ معنویت ارتباطی با دین نداشته و بسیار گسترده­تر از آن است. از آنجا که معنویت در جامعه ایران مبتنی بر دین است و آموزه­های دین اسلام شکل­دهنده معنویت است، بر همین اساس، هدف اصلی در این پژوهش، تحلیل عوامل مؤثر بر معنویت سازمانی با توجه به الگوهای ملی و دینی، در نظر گرفته شد.

روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان سازمان­های منتخب دولتی شهر یزد که بر اساس فرمول کوکران 198 نفر به شیوه نمونه گیری طبقه­ای به­عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت گردآوری داده­ها از ابزار پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون بارتلت و KMO برای بررسی کفایت نمونه و از روش معادلات ساختاری برای تأیید مدل و صحت ارتباط عوامل با یکدیگر استفاده شد.

یافته ­ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که؛ 8 عامل فضائل، فضای معنوی، محتوایی، ساختاری، رهبری، فرهنگی، ایمان و انگیزش به­عنوان عوامل مؤثر بر معنویت سازمانی به­شمار می­روند. همچنین نتایج نشان داد که؛ رابطه میان 8 عامل مؤثر بر معنویت سازمانی معنادار می‌باشد.

نتیجه­ گیری: براساس یافته­های این پژوهش، می­توان نتیجه­گیری کرد که هر 8 عامل (اگرچه با درجات متفاوت) مهم می­باشند و شناسایی آن­ها فقط به خاطر درک بیش­تر و شناخت عوامل تأثیر­گذارتر می­باشد.