زمینه: مطالعات نشان داده است که در مبارزه با فساد اداری، نیاز به مجموعه­ای عمیق و اصیل از ارزش­های اخلاقی است. بر این اساس پژوهش حاضر به دنبال تبیین رابطه بین پایبندی کارکنان به معیارهای اخلاقی با فساد اداری و ارائه الگو در این زمینه است.

روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان سازمان‌های دولتی ایران است و تعداد 3021 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای، به عنوان حجم نمونه انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه­های پایبندی کارکنان به معیارهای اخلاقی و فساد اداری هستند و به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های Z، رگرسیون چندگانه به روش گام ‌به ‌گام و رتبه‌بندی فریدمن) استفاده شده است.

یافته­ها: نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که الگوی پیشنهادی معنادار می‌باشد و بین پایبندی کارکنان به معیارهای اخلاقی یعنی وجدان کاری، اخلاق کاری و خودانضباطی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی با فساد اداری رابطه منفی معناداری وجود دارد و از بین این معیارها، وجدان کاری بیشترین رابطه منفی را با فساد اداری داشته است و اخلاق کاری و خودانضباطی و مسئولیت­پذیری اجتماعی در رده‌های بَعدی قرار دارند. یافته دیگر پژوهش نیز نشان داد که وضعیت پایبندی کارکنان به معیارهای اخلاقی در شرایط مطلوبی قرار ندارد و از بین معیارهای اخلاقی، وجدان کاری بالاترین رتبه را در جامعه مورد مطالعه داشته است و مؤلفه­های خودانضباطی و مسئولیت­پذیری اجتماعی و اخلاق کاری در رده­های بَعدی قرار دارند.

نتیجه‌گیری: بین پایبندی کارکنان به معیارهای اخلاقی و فساد اداری رابطه منفی معناداری وجود دارد و وضعیت پایبندی کارکنان به معیارهای اخلاقی در شرایط مطلوبی قرار ندارد. بنابراین سازمان‌های بخش دولتی باید با تقویت معیارهای اخلاقی در کارکنانشان، مانع از بروز فساد اداری شوند.