مقایسه نظریههای عملگرایی و بازسازی گرایی در رابطه با آموزش اخلاق و قانون پذیری به دانش آموزان
|
علی اصغر قلیچ خان، محمدرضا سرمدی1، محمد هاشم رضایی، فائزه ناطقی |
|
|
چکیده: (1058 مشاهده) |
زمینه: اخلاق و قانون پذیری نقش مهمی در ایجاد ارتباطی پنهان اما حیاتی در میان مردم به عهده دارند. از این رو، هدف اصلی این پژوهش، شناسایی دیدگاه دو نظریه عملگرایی و بازسازی گرایی در رابطه با آموزش اخلاق و قانون پذیری به دانش آموزان بوده است. برای این هدف با مروری بر کتب مکتوب و و منابع الکترونیکی مطالب به روش کتابخانهای و با استفاده از ابزار فیشبرداری، جمعآوریشده و با استفاده از روش توصیفی تفسیر شد.
نتیجه گیری: نتایج بیانگر این است که دو نظریه عملگرایی و بازسازی گرایی ( نو عمل گرایی) در زمینه آموزش اخلاق و قانون پذیری به دانش آموزان دارای عناصر تربیتی خاصی میباشند. هر یک از این نظریهها، دارای مبانی و اصول تربیتی، اهداف آموزشی، محتوای آموزشی، روشهای آموزشی و ارزشیابی در ارتباط با آموزش اخلاق و قانونگذاری هستند که با یکدیگر شباهتها و تفاوتهایی دارد. دانشمندان معاصر عملگرایی کلاسیک از تجربه بهعنوان قلب عملگرایی دفاع می کنند در حالی که نئوپراگماتیست ها مفهوم تجربه را به نفع عملگرایی کاملاً زبانی کنار می گذارند. حس مشترک که برای پراگماتیسم یک مسأله بسیار محوری است، برای عملگرایی نوین یک امر فرافردی و بین فردی است. عملگرایی نوین نوعی برداشت و تفسیر سوم از دیدگاه دیویی است و گاهی اوقات به عملگرایی زبان شناسانه و نسخه پست مدرن عملگرایی نیز معروف است. |
|
واژههای کلیدی: عملگرایی، بازسازی گرایی، آموزش اخلاق، قانون پذیری |
|
متن کامل [PDF 477 kb]
(430 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/2/2 | پذیرش: 1401/4/6 | انتشار: 1402/8/29
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|