1- دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران. 2- گروه مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران. ، jabbariaslsamad@gmail.com 3- گروه مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران.
چکیده: (679 مشاهده)
زمینه: در برنامهریزی منابع انسانی، مدیران به عنوان یکی از عناصر مهم بهرهوری در سازمان یکی از اهداف اصلی برنامهریزی نیروی انسانی محسوب میشوند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل انتصابات مدیران با تأکید برمولفههای اخلاقی شکل گرفت. روش: پژوهش حاضر در زمره پژوهشهای آمیخته بود. در بخش کیفی از سنتز پژوهی روبرتس استفاده شد. جامعه کلیه مقالات علمی پژوهشی از طریق جستوجوی کلیدواژههایی از قبیل «مدیریت استعداد، انتصاباتمدیران، مهارتهای مدیریتی، اخلاق» از طریق پایگاههای اطلاعاتی ساینس دایرکت، گوگل اسکولار، نورمگز، SID، مگیران، گوگل و پرتال جامع علوم انسانی بود که 71 مطالعه از میان آنها انتخاب شد. مؤلفهها از طریق کدگذاری باز استخراج و سپس بر اساس کدگذاری گزینشی، بر اساس مفاهیم مشترک دستهبندی شدند. در بخش کمی جامعه آماری مدیران و کارکنان دانشگاههای علوم پزشکی کشور بودند که 351 نفر از آنها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پرسشنامه پژوهشگر ساخته بخش کیفی بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی (مدل یابی معادلات ساختاری و AHP) با استفاده از Spss18 و Amos18 و ExpertChoice3 استفاده گردید. یافتهها: در مدل پیشنهادی مولفهها در 5 سطح طبقهبندی گردید و مدل طراحی شده از برازش کافی برخوردار میباشد. نتیجهگیری: نتایج نشان داد جذب و استخدام نیروی مستعد و اخلاقمدار، شناسایی و تفکیک کارکنان مستعد و اخلاقمدار، بکارگیری استعداد، توسعه اخلاقی وحفظ و نگهداری استعداد عوامل مهمی در انتصابات مدیران هستند و مدل طراحیشده از لحاظ نظری و عملی قابلیت کاربرد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را دارد.
Tooraji R, Jabbari Asl S, Izadpanah N. Designing a Manager Appointment Model with an Emphasis on Talent Management and the Importance of Ethical Components. Ethics in Science and Technology 2024; 19 (3) :160-169 URL: http://ethicsjournal.ir/article-1-2902-fa.html
تورجی رشید، جباری اصل صمد، ایزدپناه نوروز. طراحی مدل انتصابات مدیران با تأکید برمدیریت استعداد و اهمیت مولفه های اخلاقی. اخلاق در علوم و فناوری. 1403; 19 (3) :160-169