1- 1. دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران 2- 2. گروه حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران. ، pakmaramasgar6@gmail.com 3- 3. گروه حسابداری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
چکیده: (267 مشاهده)
زمینه: مدیریت سود هنگامی رخ میدهد که مدیران از قضاوتهای شخصی خود در گزارشگری مالی استفاده کنند و ساختار معاملات را جهت تغییر گزارشگری مالی دستکاری مینمایند. این هدف یا به قصد گمراه نمودن برخی از صاحبان سهام در خصوص عملکرد اقتصادی شرکت صورت میگیرد، یا به منظور تاثیر بر نتایج قراردادهایی است که انعقاد آن ها منوط به دستیابی به سود مشخصی میباشد. از این رو پزوهش حاضر برای توجه ویژه به این انحرافات اخلاقی در گزارشگری مالی به بررسی نقش دانش ضمنی مدیران در مدیریت سود کارا و فرصت طلبانه پرداخته است روش: پژوهش حاضر کاربردی و در زمره پژوهش های توصیفی- همبستگی قرار داشت. جامعه آماری این پژوهش، مدیران سطح عالی، میانی و مدیران عملیاتی شرکتهای مورد بررسی بود که از میان آنها 76 نفر با روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه استاندارد استفادهشد. در نهایت برای تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری، و نسخه 3.2.7 نرمافزار آماری smart-plsاستفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که دانش ضمنی مدیریتی بر مدیریت سود کارا اثر معنی داری دارد. همچنین دانش ضمنی مدیران در حوزه حسابداری، مالی، مدیریتی و حسابرسی بر رفتار مدیریت سود فرصت طلبانه اثر معناداری داشت. نتیجه گیری: افزایش دانش ضمنی مدیران در زمینه حسابداری و مالی، مدیریتی و حسابرسی سبب افزایش مدیریت سود توسط مدیران میشود. بعبارتی وقتی این دانش افزایش مییابد تضاد منافع بین مدیران و حسابرسان کاهش مییابد و در نتیجه مدیریت سود افزایش مییابد.
Alizadeh A, Pakmaram A, Jabarzadeh Kangarloui S, Bahri Sales J. Opportunistic Earnings Management, an Ethical Deviation in Financial Reporting and the Role of Managers' Tacit Knowledge in It. Ethics in Science and Technology 2024; 19 (2) :121-128 URL: http://ethicsjournal.ir/article-1-2732-fa.html
عالی زاده عباس، پاک مرام عسگر، جبارزاده کنگرلویی سعید، بحری ثالث جمال. مدیریت سود فرصت طلبانه یک انحراف اخلاقی در گزارشگری مالی و نقش دانش ضمنی مدیران در آن. اخلاق در علوم و فناوری. 1403; 19 (2) :121-128