بررسی کنش های اخلاق مدارانۀ کی خسرو در جنگ با تورانیان
|
فریبا دانشور1، داریوش کاظمی*2، مریم شایگان2 |
1- 1. دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران 2- 2. گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران |
|
چکیده: (443 مشاهده) |
زمینه: کیخسرو یکی از شاهان برجسته در شاهنامه است که در پس از رسیدن به قدرت، اقدامات مطلوبی برای رشد و تعالی جامعۀ ایرانی انجام داده است. یکی از چالشهای او در کشورداری، تعارضات مرزی از سوی تورانیان بوده که مشکلات عدیدهای را به همراه داشته است. با این حال، کیخسرو در برخورد با دشمنان اصلیِ ایرانیان، همواره از منشهای اخلاقی و انساندوستانه برکنار نبوده و مردم غیرنظامی و اسیران جنگی را مورد نظر قرار داده و حقوق آنان را حتی در میانۀ جنگ در نظر گرفته است. در پژوهش حاضر، با استناد به منابع کتابخانهای و روش توصیفی- تحلیلی، سویههای اخلاقی این شخصیت در نبرد با تورانیان، بازنمایی و کاویده شده است.
نتیجه گیری: کیخسرو در برخورد با تورانیان، همواره حقوق غیرنظامیان و اسیران جنگی، کشاورزان و پیشهوران را رعایت کرده است و سربازان او از غارت، انهدام و تجاوز (مصداقهای ناهنجاریهای اخلاقی) پرهیز کردهاند. او در کمال سکون و به دور از خونریزیهای معمول، از گناه نظامیان تورانی که تسلیم شدهاند، درمیگذرد و مانع کشتار آنان میشود. همچنین، نمود اصلی رویکرد اخلاقی کیخسرو، در مجازات طوس از جانب وی به دلیل تخطی از فرمانهای شاه مبنی بر رعایت حال مردم مغلوب نمودار شده است. |
|
واژههای کلیدی: شاهنامۀ فردوسی، کی خسرو، اخلاق، جنگ، تورانیان. |
|
متن کامل [PDF 270 kb]
(186 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/1/8 | پذیرش: 1400/3/9 | انتشار: 1401/3/26
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|