زمینه: سردبیران در حوزه نشر باید همچون سایر جنبه‌های مختلف علمی، فرایند اصول اخلاق حرفه‌ای را حفظ کرده و تنها مقاله‌هایی را انتخاب کنند که دقیق، اخلاقی، علمی و مسئولانه تهیه شده باشند. مقاله حاضر هرگونه سوء‌استفاده از مقام و موقعیت علمی و به تبع آن بی‌اخلاقی در انتشارات علمی و عدم رعایت حداقل‌های سردبیری را به تصویر خواهد کشید.

روش: پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی با رویکرد علم‌سنجی، جامعه آماری پژوهش شامل 691 نشریه علمی پژوهشی فارسی دارای ضریب تأثیر است. به‌عنوان نمونه، 248 نشریه با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای، مشخص گردید. ابزار و روش اجرای این پژوهش استفاده از نمایه استنادی علوم ایران و گزینه تحلیل در این پایگاه و دروندهی داده­ها در نرم­افزار اکسل بوده است.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بیشترین سهم سردبیران با 5 و 6/3% به سه حوزه منابع طبیعی، علوم انسانی و کشاورزی و بیشترین سهم اعضای مؤسسه ناشر به دو حوزه علوم پزشکی و دامپزشکی اختصاص دارد. در برخی از نشریات دو حوزه علوم انسانی و کشاورزی بیش از 10% مقالات چاپ شده طی این دو سال به سردبیران تعلق داشت و این امر سبب شد که در بسیاری موارد سردبیران به نویسندگان پرکار نشریه خود تبدیل شوند.

نتیجه‌گیری: عملکرد اخلاقی سردبیران و اعضای موسسه ناشر نشریه، می‌تواند در ترغیب نویسندگان به ویژه نویسندگان جوان، در واسپاری مقالات خود به نشریات معتبر داخل بسیار مؤثر افتد. بنابراین رعایت اصول اخلاقی توسط اعضای هیأت تحریریه در ایجاد نگرش مثبت به نشریه و ارتقاء منزلت علمی آن در طول زمان اثرگذار خواهد بود.