1- دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران 2- گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران. ، roozbahani@iaus.ac.ir 3- گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران.
چکیده: (405 مشاهده)
زمینه: در گسترۀ شعر فارسی معاصر، نیما یوشیح و سهراب سپهری به دو عنوان دو شاعر اخلاقگرا شناخته میشوند. آنها بسیاری از مسائل اجتماعی، دینی، فرهنگی و سیاسی را با اخلاقیات گره زدهاند تا نمود آن را در همۀ ابعاد زندگی به مخاطبان خویش یادآور شوند. در پژوهش حاضر با تکیه بر منابع کتابخانهای و روش توصیفی- تحلیلی، ضمن بررسی اصلیترین آموزههای اخلاقی مشترک در شعر نیما و سهراب، منابع فکری آراء اخلاقی و تعلیمی آنها کاویده میشود. نتیجه‌گیری: اصلیترین پیامهای اخلاقی که در شعر نیما و سهراب دیده میشود، عبارت است از: «قناعت کردن»، «پرهیز از تضییع حقوق دیگران»، «نکوهش ریاکاری»، «ستایش عدالتگری و نکوهش بیدادگری»، «ظلمستیزی»، «دغدغهمندی نسبت به همدیگر و نوعدوستی» و «آزاد زیستن و آزادگی». همانطور که هویداست، دغدغههای اجتماعی دو شاعر و تلاش برای رشد فرهنگی در بیشتر آموزهها نقشی محوری دارد. همچنین، مشخص گردید که سرودههای نیما به ویژه در ارتباط با مفهوم آزادی و حیات آزادانه نسبت به سهراب، از ابعاد برونگرایانۀ بارزتری برخوردار است. همچنین، دو شاعر به ویژه سهراب، برای بازنمایی آراء اخلاقی خود از عناصر طبیعت، استفاده کردهاند
mehrabani Y, roozbahani S, amirahmadi A A. Common Moral Doctrine in the Poetry of Nima Yoshij and Sohrab Sepehri. Ethics in Science and Technology 2025; 19 (4) :25-32 URL: http://ethicsjournal.ir/article-1-3208-fa.html
مهربانی یاسمن، روزبهانی سعید، امیراحمدی ابوالقاسم. آموزه های اخلاقی مشترک در شعر نیما یوشیج و سهراب سپهری. اخلاق در علوم و فناوری. 1403; 19 (4) :25-32
