(مقاله پژوهشی)

زمینه: فرهنگ اخلاقی سازمانی پیش‌بینی کنندۀ تصمیم‌های اخلاقی است. پژوهش حاضر باهدف رابطه بین فرهنگ اخلاقی سازمانی و تصمیم‌های اخلاقی مدیران و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان انجام شد.

روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری، تمامی مدیران و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان در سال 1392 بود که از میان آن نمونه‌ای با حجم 118 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه فرهنگ اخلاقی سازمانی و مدیریت تأثیر بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی شامل رگرسیون چندگانۀ خطی همزمان، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چند متغیره(مانوا) تجزیه‌وتحلیل شد.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که بعد اول و سوم فرهنگ اخلاقی سازمانی و مقیاس کل با بعد قضاوت نسبی اخلاقی (48/0r=، 46/0r=، 51/0r=)، بعد اول و سوم فرهنگ اخلاقی سازمانی و مقیاس کل با بعد قضاوت مطلق اخلاقی (45/0r=، 39/0r=، 44/0r=) رابطه معنادار داشت و بعد دوم فرهنگ اخلاقی سازمانی با بعد قضاوت نسبی اخلاقی و بعد قضاوت مطلق اخلاقی رابطه معنادار نداشت. بعد اول فرهنگ اخلاقی سازمانی از توان پیش‌بینی ابعاد تصمیم‌های اخلاقی برخوردار بود (05/0≥p و42/0=ß ). بین ابعاد تصمیم‌های اخلاقی  مدیران و کارکنان  برحسب متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معنادار به دست نیامد.

نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که فرهنگ اخلاقی سازمانی عاملی مؤثر بر تصمیم‌های اخلاقی است. بنابراین هر چه به اصلاح و تقویت شاخص‌های فرهنگ اخلاقی سازمانی توجه بیشتری مبذول گردد تصمیم‌های اخلاقی جایگاه بهتری در سازمان می‌یابد.