زیست اخلاقی از دیدگاه عبدالرحمان جامی (با نگاهی بر کتاب هفت اورنگ)
|
نرگس حمزه پور، منیژه فلاحی1، رضا فهیمی |
|
|
چکیده: (551 مشاهده) |
زمینه: ادبیات مکتوب هر سرزمین مشعل پر نور خرد و دانش گذشتگان فرا راه حال و آینده است ودر میان سرزمینهای مختلف، ادبیات کهن ایران زمین به عنوان یکی از بهترین آثار مکتوب ادبیات جهان دارای جایگاه ویژهای ست. توجه به مضامین معنوی و مولفههای اخلاقی در رفتارهای فردی و اجتماعی، از راههای دستیابی به کمال است و این دلیلی است که شاعران و نویسندگان بزرگ پارسی زبان در اشعار و آثار خود به اخلاقیات توجه بسیاری نشان داده و آنها را بر آن داشته تا پرداختن به مقولهی حکمت عملی و اخلاق را مورد توجّه خویش قرار دهند. یکی از ادبای ایران زمین که توجه ویژه ای به مقوله اخلاق داشته است عبدالرحمان جامی است. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال بررسی زیست اخلاقی از دیدگاه عبدالرحمان جامی است و برای دستیابی به این هدف کتاب هفت اورنگ جامی را به شکل خاص مورد بررسی قرار داده است.
نتیجه گیری: جامی همچون عارف و موعظهگر دینی سعی کرده تعالیم دینی و اخلاقی را به مخاطب بیاموزد و همچون یک جامعهشناس در اجتماعش ظاهر شده و سعی دارد تعالیم و آموزههای اخلاقی را به مخاطبش منتقل کند. به طورکلی مفاهیم اخلاقی و تربیتی اصلی اشعار جامی در هفت اورنگ عبارتند از: اخلاص، ادب، انسانیت، دوری از حسد و بخل، تواضع، جوانمردی، جود و بخشش، حسن خلق، راستی و صداقت ، صبر، دوری از طمع ورزی، عدل، عفو و بخشش، علم دوستی و دانش افزایی، ورع و پرهیزکاری و وفای به عهد و تعهد است. |
|
واژههای کلیدی: هفت اورنگ، جامی، اخلاقیات، ادبیات فارسی |
|
متن کامل [PDF 362 kb]
(360 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/3/20 | پذیرش: 1401/5/25 | انتشار: 1402/8/29
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|