رابطه اخلاق و حقوق بنیادین افراد در نظام کیفری ایران
|
رسول خدامرادی1، مجید قورچی بیگی*1 |
1- گروه حقوق جزا، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران |
|
چکیده: (1372 مشاهده) |
زمینه: اصلی ترین هدف قوانین جزایی باید تأمین حقوق اساسی انسانها یا همان حقوق بنیادین افراد باشد. اما انچه که مهم است رابطه اخلاق با حقوق افراد است. زیرا که هدف علم اخلاق رساندن انسان به اعلی درجه انسانیت است و هدف حقوق تحقق عدالت نسبی و برقراری نظم اجتماع است. انصاف نیز وسیله تخصیص عدالت و متناسب کردن قواعد آن در موارد خاص است. بنابراین عدالت و انصاف دارای تعامل تنگاتنگ با یکدیگر هستند. اخلاق و حقوق، دو علم با دو هدف مجزا هستند و به نظر برخی حقوقدانان باید از هرگونه اختلاط بین اخلاق و حقوق پرهیز نمود. از همین رو در این مقاله به بررسی رابطه اخلاق و حقوق بنیادین افراد پرداخته شده است.
نتیجه گیری: یکی از گامهای مثبتی که رویه قضایی کنونی در جهت حقوق افراد میتواند به سمت عدالت بردارد این است که، در دخالت اخلاق در حقوق باید از هرگونه افراط و تفریط دوری جست. تفریط (تفکیک حقوق و اخلاق) به تحجر فکری حقوقدانان و دور شدن از هدف عدالت میانجامد و افراط در وارد کردن اخلاق در عالم حقوق، سبب میگردد عواطف شخصی دادرس جایگزین اصول حقوقی گردد. از طرفی هم اصلی ترین هدف قوانین جزایی باید تأمین حقوق اساسی انسانها و حفظ چهار چوب اخلاقی باشد. قانونگذار از طریق وضع قوانین صریح، روشن و قابل فهم برای همگان، مبانی اتخاذ یک سیاست کیفری اصولی را قوام بخشد و مانع از نقض این حقوق شود. |
|
واژههای کلیدی: اخلاق، حقوق بنیادین، سیستم کیفری ایران، حقوق، حقوق شهروندی |
|
متن کامل [PDF 269 kb]
(521 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/8/20 | پذیرش: 1398/10/21 | انتشار: 1400/9/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|