زمینه: مدیریت کیفیت جامع رویکردی برای بهبود مستمر کیفیت محصولات از طریق مشارکت سطوح سازمانی است علیرغم اینکه سلوک اخلاق مشارکتی از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر مدیریت کیفیت جامع می باشند، متأسفانه در بیشتر ادبیات مدیریت کیفیت جامع این مسأله نادیده گرفته می‌شود. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر بررسی نقش ارزش‌های اخلاق مشارکتی در بهبود مدیریت کیفیت جامع و از بین بردن شکاف‌های موجود انتظارات و ادراکات کارکنان و مدیران است. به این منظور از بررسی ادبیات رابطه اخلاقیات و مدیریت کیفیت به‌طورکلی و رابطه اخلاق مشارکتی و مدیریت کیفیت جامع به طورخاص مشخص شده و مبتنی بر آن مدلی طراحی و مورد آزمون قرار گرفته شده است.

روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان شرکت سرمایه‌گذاری گروه توسعه ملی بوده(232 کارمند) و تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده 145 پرسنل بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد  بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید.

یافته­ ها: برازش مدل تحقیق که در برگیرنده 9 فرضیه بود مورد تایید قرار گرفت مبتنی بر شاخص ضرایب معناداری مدل مشخص شد که در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی بر بهبود هرسه بعد مدیریت کیفیت جامع اثر مثبت دارد و بهبود این سه بعد نیز بر ایجاد پیامدهای ارزش‌های ارزش‌های اخلاق مشارکتی در سازمان اثر مثبت و معناداری دارد.

نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان می‌دهد که ارزش‌های اساسی مدیریت کیفیت جامع ابتداء می‌بایست برروی اصول اخلاقی مشارکتی ساخته شوند تا بر اساس آن روش‌ها و ابزارهای مورد استفاده  در اجرای مدیریت کیفیت جامع بهبود یابند و منجر به هماهنگی انتظارات و ادراکات مدیران و کارکنان شوند تا از این طریق شکافهای مسأله ساز اخلاقی در سازمان ازبین بروند.