زمینه: اخلاق کشاورزی با ارزش‌ها و مسایل اخلاقی در تولید، توزیع و مصرف محصولات کشاورزی و غذایی سروکار دارد. پژوهش حاضر ضمن تشریح مسایل مطرح در اخلاق کشاورزی، به بررسی گرایش کارشناسان کشاورزی نسبت به آن پرداخته است.

روش: پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی مبتنی بر همبستگی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه شامل 120 نفر از کارشناس کشاورزی سازمان مرکزی جهاد کشاورزی استان گلستان بودند که 53 نفر از آنان به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفتند. جمع‌آوری اطلاعات با پرسشنامه انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS و آماره‌های میانگین، درصد، انحراف معیار، ترکیب خطی غیر وزن‌دار، ضریب همبستگی و آزمون یومن-ویتنی استفاده گردید.

یافته‌ها: مهمترین مسایل اخلاق کشاورزی شامل ساختار مزرعه و روش زندگی روستایی، رفتار با حیوانات، ایمنی غذایی، اثرات زیست محیطی، تجارت بین‌الملل، امنیت غذایی، زیست‌فناوری و اخلاق پژوهش در کشاورزی می‌باشند. یافته­ها نشان داد که گرایش کارشناسان به اخلاق کشاورزی در وضعیت مطلوب نمی­باشد. همچنین، این گرایش مستقل از سن، سطح تحصیلات و سابقه شغلی می­باشد. از این نظر تفاوتی بین کارشناسان کشاورزی با توجه به محل سکونت در شهر یا روستا و پرداختن به کشاورزی وجود ندارد.

نتیجه‌گیری: یافته­های پژوهش حاضر بیانگر عقب­افتادگی دیدگاه جاری کارشناسان کشاورزی درباره اخلاق کشاورزی و رعایت آن در فعالیت­های بخش کشاورزی است. بنابراین، لازم است اخلاق کشاورزی به عنوان یک عنصر ضروری در تربیت نیروی انسانی و همچنین در سیاست­ها و برنامه­های توسعه کشاورزی گنجانده شود تا امید به سازگاری کشاورزی با ارزش­ها و فضایل انسانی افزایش یابد.