1- 1. دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 2- 2. گروه معماری منظر، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران. 3- 3. گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (760 مشاهده)
زمینه: راه در پاسخ به نیاز دنیای مدرن امروز، با کمترین توجه به بُعد ذهنی انسان و زیست‌بوم مناطق متأثر از پیشرفت ابزار تکنولوژی در پی افزایش سرعت و ایمنی روزافزون است. پژوهش حاضر به دنبال ارتقاء کیفیت منظر راه‌ها به تبیین معیارهای موثر در طراحی راه و ضروت توجه به مقوله اخلاق طراحی پرداخته و برآن‌ها تأکید دارد. نتیجه‌گیری: با هدف افزایش کیفیت سفر، زندگی انسان، تداوم حیات گیاهان و جانوران، باید بیشتر مورد توجه باشند. طراحی اخلاق‌مدار، ضامن جریان حیات در راه است. این نگاه به راه، به تقویت ابعاد ذهنی راه که موضوع علم منظرست، می‌پردازد. نگاه منظر به راه، به‌مثابه سامانه‌ای یکپارچه بر ضرورت توجه همزمان به کیفیت زندگی انسان در راه، حفظ حیات گیاهی و جانوری تأکید دارد. در نهایت نگاه اخلاق‌مدارِ علم منظر راه، با توجه به هر سه مقوله، ذهنیت مسافر، حفظ حیات گیاهی و جانوری بر ارتقاء کیفیت راه‌ها تأثیرگذار است. اگرچه نتیجۀ این دید منفعت‌طلبانۀ متخصصین منظر به راه، به نفع بشریت خواهد بود. طرح اخلاقی منظر راه تنها به دنبال حذف تکنولوژی مدرنیته نیست. غلبۀ تکنولوژی بر طبیعت را هم تأیید نمی‌کند؛ در تلاش است تا با دید جامع‌نگر خود، تعادل میان حیات انسان، گیاهان و جانوران را برقرار نماید. منظر احیاگر است، رویکرد پایداری دارد. انسان در ذات گرایش به طبیعت دارد؛ رویکرد منظر نیز در برخورد با پدیده راه، قطعا با تأکید بر ذهنیت مسافران، ضامن بقای چرخه‌های طبیعی، احترام به محیط زیست و تلاش برای حفظ آن است.
Gholampour S, Mansouri S, Shahcheraghi A. Landscape Design of Roads and Environmental Ethics. Ethics in Science and Technology 2022; 17 (1) :7-14 URL: http://ethicsjournal.ir/article-1-2571-fa.html
غلامپور سعید، منصوری سید امیر، شاهچراغی آزاده. طراحی منظر راه و اخلاق زیست‌محیطی. اخلاق در علوم و فناوری. 1401; 17 (1) :7-14
