%0 Journal Article %T The Nature of Plagiarism in Research Ethics %J Ethics in Science and Technology %V 12 %N 3 %U http://ethicsjournal.ir/article-1-811-fa.html %R %D 2017 %K Plagiarism, Research ethics, Inappropriate paraphrasing, Self- plagiarism., %X زمینه: یکی از موضوعات مهم در اخلاق پژوهش «علم‌ربایی» یا سرقت علمی است. هدف این مقاله تبیین ماهیت و چیستی علم ربایی و بیان انواع و اشکال مختلف آن است. علم‌ربایی نسبت دادن اثر دیگری به خود یا بکار بردن آثار دیگران بدون ارجاع مناسب است. آنچه ربوده می‌شود ممکن است کلمات، ایده‌ها، روش و معانی باشد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی با بررسی منابع موجود در این زمینه تلاش کرده است ضمن تعریف روشنی از علم‌ربایی و بیان اجزاء ماهوی آن، انواع علم‌ربایی و صورت‌های مختلف آن را تبیین کند. نتیجه‌گیری: جزء اصلی یا به تعبیر دقیق‌تر تمام ماهیت علم‌ربایی به خود نسبت دادن اثر دیگری است. قصد عمد و آگاهی از علم‌ربایی در تحقق ماهیت آن شرط نیست. همچنین، آگاهی و رضایت صاحب اثر در بکاربردن بردن اثر او مانع تحقق علم‌ربایی نیست. علم‌ربایی انواع مختلفی دارد که برخی از آنها عمدی و آگاهانه و برخی تصادفی و ناآگاهانه است. سرقت کل یا بخشی از یک اثر بدون هیچ‌گونه ارجاعی به مؤلف اصلی از انواع آشکار علم‌ربایی و سرقت ایده‌ها، کلمات و اصطلاحات خاص، سرقت جملات و پاراگراف‌ها، سرقت روش، نقل قول نامناسب، پاورقی فراموش شده، ذکر گزینشی منابع و علم‌ربایی از منابع دست دوم از انواع رایج غیرآشکار آن است. این مقاله به پژوهشگران کمک می‌کند با شناخت انواع علم‌ربایی از ارتکاب انواع غیر عمدی و ناآگاهانه علم‌ربایی اجتناب‌کنند %> http://ethicsjournal.ir/article-1-811-fa.pdf %P 9-19 %& 9 %! %9 Research %L A-10-1-80 %+ %G eng %@ 2251-7634 %[ 2017