:: دوره 9، شماره 4 - ( 11-1393 ) ::
جلد 9 شماره 4 صفحات 0-0 برگشت به فهرست نسخه ها
اخلاق از دیدگاه انسان‌گرایی، روشن‌گری و بهبودگرایی
چکیده:   (3578 مشاهده)

زمینه: مفروضه‌های انسان‌گرایی، روشن‌گری و بهبودگرایی به دیدگاه‌های بنیادین دربارۀ طرح‌واره‌های فرهنگی، ماهیت انسان، زمینه و دورنمای فهم، شناخت، آموزش و پرورش، فردیت، و آزادی خواهی، باز می‌گردد. نقد توسعی درباره این مکتب‌ها و اندیشه‌های اصلی در عرصۀ زندگی اجتماعی کمک می‌کند که ادراک محیطی و تحولات آن از طریق تغییرات طرح‌واره‌های فرهنگی، ایده‌های فلسفی، عقل (یا تصور انتولوژیک نسبت به آن) و گونه‌های تعقل، استدلال، اخلاق، سبک زندگی و تفکرات اجتماعی، شناخته شود. این نقد چهار عرصه دارد: آزادی، نقد عقل نظری، نقد عقل عملی و بهبود زندگی انسان. مطالعۀ حاضر بر آن است تا با مطالعۀ ادبیات موجود، دیدگاه انسانگرایان، فلاسفۀ عصر روشنگری و بهبودگرایان را در باب اخلاق مورد توجه قرار دهد.

نتیجه‌گیری: انسان‌گرایی و روشن‌گری و بهبودگرایی برآنند تا از طریق تجارب زندگی تاریخی و تغییرات اپیستمیک، توصیفی خوش‌بینانه از بشر، ارائه دهند. به فردیت، آزادی خواهی، تجربه، اخلاق، تسامح، بهبود و صلح در حکم موضوع‌های مهم جهانی و فرا فرهنگی به شمار می‌آیند و رویکردهای اصلی عقل عملی و خرد خود بنیاد استعلایی هستند. بهبودگرایی به جای رویکرد استعلایی فرافرهنگی به فرهنگ‌ها و طرح‌واره‌های برآمده از تجربه‌های آن اهمیت می‌دهد و در جست‌وجوی رشد، خود آگاهی، جامعه مدنی و تفکر مستدل، است.

واژه‌های کلیدی: انسانگرایی، اخلاق، روشنگری، بهبودگرایی
متن کامل [PDF 189 kb]   (4424 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/9/25 | پذیرش: 1394/9/25 | انتشار: 1394/9/25


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 4 - ( 11-1393 ) برگشت به فهرست نسخه ها