|
رابطه هوش معنوی و اخلاقی با رهبری تحول‌آفرین
|
| وجه اله قربانی زاده* |
|
|
|
چکیده: (3589 مشاهده) |
زمینه: در حالی‌که بسیاری از تحقیقات انجام شده در زمینه رهبری تحول‌آفرین تمرکزشان روی خود رهبران بوده است، تأکید پارادایم جدید مدیریت و رهبری بر این است که تک تک کارکنان می‌توانند به جای انفعال و اثرپذیر بودن، نقش فعال‌تری را در زندگی سازمانی ایفا و خود به عنوان عامل تغییر عمل کنند. امروزه به نظر می‌رسد که دو مفهوم هوش معنوی و هوش اخلاقی بر میزان تحول‌آفرینی رهبران و کارکنان به مثابه عاملان تغییر سازمانی تأثیرگذار است. با این پیش‌فرض علمی، این مقاله هدف بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش اخلاقی با رهبری تحول‌آفرین را دنبال می‌کند.
روش: روش تحقیق به کار رفته در این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ جمع‌آوری داده‌ها توصیفی پیمایشی است. داده‌های مورد نیاز پژوهش از بین یک نمونه 180 نفره از کارکنان و مدیران وزارت اقتصاد و دارایی در تهران به صورت نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای جمع‌آوری و فرضیات و الگوی مفهومی تحقیق به ترتیب با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفته است.
یافته‌ها: نتایج آزمون‌های آماری و شاخص‌های محاسبه شده نشان می‌دهد که الگوی مفهومی پژوهش با داده‌های گردآوری شده از نمونه آماری برازش خوبی دارد و رابطه بین هر دو نوع هوش معنوی و هوش اخلاقی با رهبری تحول‌آفرین مثبت و معنا‌دار است.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق بیان‌گر این است که هوش معنوی در مقایسه با هوش اخلاقی، رابطه قوی‌تری با رهبری تحول‌آفرین دارد. به این معنی که داشتن ویژگی‌هایی چون الهام‌بخشی، خلاقیت، صداقت و راستی، نگرش کل‌گرا و تمایل به آموزش در رهبر منجر به ایجاد انگیزش معنوی در کارکنان می‌شود و آنان را در ایجاد و پی‌گیری تغییرات بنیادین در سازمان ترغیب می‌کند |
|
| واژه‌های کلیدی: رهبری تحول‌آفرین، هوش اخلاقی، هوش معنوی |
|
|
متن کامل [PDF 179 kb]
(953 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/6/29 | پذیرش: 1396/6/29 | انتشار: 1396/6/29
|
|
|
|
|
|
