|
اخلاق در ارزشیابی: ارائه چارچوبی مفهومی
|
| مقصود امین خندقی*، سمیه بهمن ابادی |
|
|
|
چکیده: (2853 مشاهده) |
زمینه: ارزشیابی فعالیت نظام‌داری است که برای انجام آن ملاک‌هایی جهت ارزش‌گذاری تعیین و اطلاعاتی در خصوص وضع موجود پدیده فراهم می‌شود و سپس با مقایسۀ وضع موجود با این ملاک‌ها، ارزش آن پدیده تعیین می‌شود. لازم است که ارزشیاب تصمیم بگیرد که از کدام منابع و با چه شیوه‌ای ملاک‌های ارزش‌گذاری شده را انتخاب، جمع‌آوری و تحلیل کند، و یافته‌های خود را چگونه در جهت بهبود وضع موجود عرضه کند. بنابراین، ماهیت ارزشیابی شرایط زیادی را ایجاد می‌کند که ارزیابان را در حوزه کارشان با چالش‌ها، تعارض‌ها و مسائلی اخلاقی مواجه می‌کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائه چارچوبی مفهومی از اخلاق در ارزشیابی جهت ارائه دستورالعملی به ارزشیابان بود.
روش کار: این مقاله با روش تحلیلی- استنتاجی و با مرور منابع مرتبط، چارچوبی مفهومی از اخلاق در ارزشیابی را فراهم می‌کند.
یافتهها: دست یافتن به تعریفی واحد از ارزشیابی تنها با توسل به ارکان سازندۀ تعاریف مختلف این حوزه میسر است. با توجه به سه رکن اصلی تمام تعاریف ارزشیابی، اخلاق در ارزشیابی در سه حوزۀ 1) گردآوری روشمند داده‌ها، 2) قضاوت روشمند درباره یافتهها و 3) تصمیمگیری و تلاش برای بهبود وضع موجود قابل مفهومسازی است. هریک از این حوزهها خردهمؤلفههای مختلف و اصول اخلاقی خاص خود را دارد.
نتیجه‌گیری: ارزشیابی به واسطه ماهیت چندگانهای که دارد، مستلزم رعایت اصول اخلاقی است تا بتوان با دست‌یابی به نتایج معتبر در جهت تصمیمگیری برای بهبود وضع موجود برنامه‌ها و سازمان‌ها گام برداشت؛ بنابراین، توجه به چارچوبی مفهومی برای رعایت اصول اخلاقی در ارزشیابی پیشنهاد می‌گردد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: گردآوری روشمند داده‌ها، قضاوت روشمند، تصمیمگیری، چارچوب مفهومی، اخلاق در ارزشیابی |
|
|
متن کامل [PDF 187 kb]
(774 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/6/27 | پذیرش: 1396/6/27 | انتشار: 1396/6/27
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
