(مقاله پژوهشی)

زمینه: کارایی اساتید یکی از ارکان اثربخشی دروس تربیت بدنی عمومی در دانشگاه‌هاست که این موضوع تحقق نمی‌یابد مگر اینکه اخلاق حرفه‌ای از جانب این اساتید به‌طور کامل مورد توجه قرار گیرد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی مولفه‌های اخلاق حرفه‌ای اساتید دروس تربیت بدنی عمومی بود.

روش: جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه اصفهان برابر با 12954 نفر بود که حجم نمونه براساس جدول کرجسی و مورگان برابر 375 نفر محاسبه و به‌صورت تصادفی گزینش گردیدند. پرسشنامه پژوهش به‌صورت محقق ساخته و براساس مطالعات کتابخانه‌ای و جمع‌بندی نظرات اساتید خبره برمبنای تکنیک دلفی طراحی گردید که روایی محتوی و صوری آن براساس نظرات اساتید و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی تأیید شد. همچنین آلفای کرونباخ 85/0 بیانگر پایایی مطلوب آن بود.

یافته‌ها: نتایج آزمون تی نشان داد که از 27 شاخص مورد مطالعه تنها میانگین شاخص امکان ایجاد ارتباط با استاد در مواقع لزوم خارج از کلاس، از مؤلفه ارتباط با دانشجو از سطح متوسط پایین‌تر بود. همچنین شاخص‌های مرتبط با هر مؤلفه با استفاده از آزمون فریدمن رتبه‌بندی شدند.

نتیجه‌گیری: استفاده از تمرینات و آزمون‌های مهارتی مناسب و استاندارد؛ جلوگیری از دل زدگی دانشجویان و علاقه‌مند نمودن آنها به ورزش؛ پرهیز از شوخی و طنزهای ناشایست؛ استفاده از ارزشیابی نسبی در مورد عملکرد مهارتی دانشجو؛ و فروتنی و پرهیز از تکبر و خودبرتربینی؛ از مهم‌ترین شاخص‌های اخلاق حرفه‌ای در اساتید تربیت بدنی عمومی است