نقش میانجی عزت نفس در رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی
|
حسین رحیمی کلور1، رضا کاظم زاده |
|
|
چکیده: (1492 مشاهده) |
زمینه: در یک سازمان، همیشه هوش اخلاقی، عزت نفس و عملکرد شغلی با هم انطباقپذیری خاصی داشته و با یکدیگر ارتباط معنایی داشتهاند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی عزت نفس در رابطه بین هوش اخلاقی وعملکرد شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل میباشد.
روش: روش پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی، از حیث گردآوری دادهها ازنوع توصیفی-همبستگی و از نظر نوع دادههای جمعآوری شده از نوع کمی میباشد. جامعه آماری این تحقیق، کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل میباشد که از طریق جدول مورگان تعداد 201 نفر برای نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه و برای تحلیل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) و نرم افزار (SMART-PLS) ورژن 21 استفاده شده است.
یافتهها: مقاله حاضر دارای چهار فرضیه میباشد و نتایج حاصل از یافته های تحقیق تمامی فرضیهها را تأیید میکند. مقادیر ضرایب استاندارد نشان میدهد که درحدود 44 درصد از تغییرات متغیر عزت نفس توسط هوش اخلاقی تبیین میشود. همچنین 26درصد از تغییرات متغیر عملکرد شغلی نیز توسط هوش اخلاقی تبیین می شود. همچنین 25 در صد از تغیرات عملکرد شغلی توسط عزت نفس انجام می شود و نیز هوش اخلاقی 11 درصد تغیرات عملکرد شغلی را از طریق عزت نفس بر عملکرد شغلی تبین می کند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هوش اخلاقی بر عزت نفس و عملکرد و هم چنین عزت نفس بر عملکرد شغلی ارتباط معنادار دارد. همچنین عزت نفس رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی را تحت تأثیر قرار می دهد. |
|
واژههای کلیدی: عزت نفس، هوش اخلاقی، عملکرد شغلی |
|
متن کامل [PDF 391 kb]
(1201 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/2/4 | پذیرش: 1398/4/6 | انتشار: 1400/6/10
|
|
|
|