1- .1. دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری، ایران 2- گ2. گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری، ایران. ، tenayati1@yahoo.com 3- گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی ، ساری، ایران
چکیده: (407 مشاهده)
زمینه: پرداختن به اصول اخلاقی برای دانشگاه آینده با رویکرد دانش افزایی امکان برنامه ریزی برای رسیدن به آینده مطلوب را فراهم می کند، با درک آنچه که مطرح شد هدف پژوهش ارائه مدل اخلاقی دانشگاه آینده با رویکرد دانش افزایی بود. روش: روش پژوهش کیفی مبتنی بر رویکرد داده بنیاد بود. مشارکت کنندگان شامل اساتید و مدیران سطوح عالی دانشگاه های آزاد بودند، که از طریق روش نمونه گیری هدفمند تعداد 10 نفر انتخاب شدند، برآورد حجم نمونه مورد نظر بر مبنای اشباع نظری دادهها انجام شد. دادهها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری شد. اعتبار و روایی دادهها مورد تایید قرار گرفت. دادهها بوسیله کد گذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. یافته ها: یافتههای نشان داد که شرایط علی موثر(شرایط ساختاری، شرایط فرهنگی، فرایندهای دانشگاهی، ویژگی های خبرگان دانشگاهی)، پدیده محوری(برنامه ریزی مشارکتی، رهبری آینده نگر مبتی بر اخلاق مداری، مسئله محوری، توسعه شاخص های اخلاق دانشگاهی)، شرایط زمینه ای(اخلاق مداری در اقتصاد آموزش عالی، مشارکتدانشجویان، تعامل آزاد نهادهای علمی، زیرساخت لازم جهت توسعه روابط اخلاقی)، شرایط مداخلهگر(مدیریت اخلاقی و شایسته گرایی، قوانین و مقررات آموزش عالی، اعتباراتومنابعمالیدولتی)، راهبردها (اصلاح ساختار مدیریت نظام آموزش عالی، نهادینه سازی اخلاق پژوهش) و پیامدها(پیشرفت عملکرد، تحکم حاکمیت اخلاق) می باشد. نتیجه گیری: این پژوهش با ارائه مدل اخلاقی دانشگاه آینده با رویکرد دانش افزایی متناسب با ساختار و زیست بوم سازمان دانشگاه آزاد اسلامی، به سازمان نهادینه سازی اخلاق در دانشگاه کمک خواهد کرد.
Amini H, Enayati T, Niaz Azari K. The Ethical Model of The Future University with Knowledge-Enhancing. Ethics in Science and Technology 2024; 19 (3) :205-210 URL: http://ethicsjournal.ir/article-1-3043-fa.html
امینی حمیرا، عنایتی ترانه، نیازآذری کیومرث. مدل اخلاقی دانشگاه آینده با رویکرد دانش افزایی. اخلاق در علوم و فناوری. 1403; 19 (3) :205-210