زمینه: کارکرد اخلاق، چگونگی تنظیم هوش عاطفی و تحلیلی در خدمت منافع جامعه و چگونگی تبدیل آن به اصول و مواضع است. در حسابرسی انتظار می رود که هوش اخلاقی ارتباط مستقیم با عملکرد فرد حرفه‌ای داشته باشد. ازاین‌رو، این تحقیق به بررسی رابطه هوش اخلاقی با عملکرد حسابرسان پرداخته که شامل دلسوزی، صداقت، مسئولیت‌پذیری و بخشش است.

روش: روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه شامل تمامی کارکنان مؤسسات حسابرسی تهران بود که عضو جامعه حسابداران رسمی ایران بودند. از میان جامعه 306 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است و تعداد سؤالات برای اندازه‌گیری هوش اخلاقی 16 سؤال و برای عملکرد حسابرسان 4 سؤال می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز تکنیک‌های آماری معادله‌یابی ساختاری‌ براساس‌ رویکرد‌ کمترین‌ مربعات‌ جزئی‌ و از نرم افزار آماری اکسل استات نسخه 2014 استفاده شده است.

یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که رابطه معنی‌داری بین هوش اخلاقی و همه مؤلفه‌های آن به جز بخشش با عملکرد حسابرسان وجود دارد، از بین این مؤلفه‌ها مسئولیت‌پذیری بیشترین رابطه را با عملکرد حسابرسان دارد و در مرتبه دوم دلسوزی و در مرتبه سوم صداقت بیشترین ارتباط را با عملکرد حسابرسان دارند.

نتیجه‌گیری: بنابراین هرچه حسابرسان از هوش اخلاقی بالاتری برخوردار باشند، عملکرد بهتری خواهند داشت. همچنین بعد مسئولیت‌پذیری از هوش اخلاقی اهمیت بیشتری برای فعالیت حرفه‌ای حسابرسی دارد.